Tot ziens Singapore....hallo Nieuw-Zeeland.

Vandaag zijn we om half tien opgestaan. We besloten om eerst te gaan ontbijten, voordat het ontbijt sloot en om daarna de koffers te gaan inpakken. Dat hebben we rustig aan gedaan en we hebben ook nog wat gedaan op de tablet en telefoons omdat we nu nog gratis WiFi hadden en dan was dat ook maar weer up-to-date. Om 1 uur stond er een taxi voor de deur en hebben we nog wat fooi aan het hotel gegeven voor de vriendelijkheid en service. Als we een hotel in Singapore mogen aanraden dan is het zeker het "Albert Court Village Hotel". Ze zijn niet duur, schoon, vriendelijk en goed gelegen het OV ligt naast de deur. Op naar het vliegveld Changi AirPort. We gaven de koffers af, ingecheckt met de boardingpasses hadden we al eerder gedaan. Daarna zijn we naar de winkeltjes gaan kijken want t vliegveld is zo groot dat we ons niet hoefde te vervelen de komende uren. Daarna hebben we lekker sushi gegeten en zijn we daarna door de paspoortcontrole gegaan. Daar hebben we ook nog naar winkeltjes gekeken, geld gewisseld naar Nieuw-Zeelandse dollars en even uitgerust op het rustdek boven waar Mien ook nog 20 minuutjes heeft geslapen en waar je vliegtuigen kon zien landen. Daarna was het tijd om naar het vliegtuig te gaan. Die steeg in het donker op dit keer en ging juist het licht tegemoet. Het was heel bijzonder toen we over Australië vlogen. Alleen bij de kustgebieden van Australië waren lichtjes te zien. Midden in Australië zit natuurlijk de woestijn waar niet veel mensen wonen. Tegen de tijd dat het licht werd vlogen we Australië voorbij en zagen we weer in de verte een onweersbui. Hij was ver weg maar nu zagen we ook een paar schichten. Mooi weer om te zien. Verder was de vlucht hetzelfde als op de heenweg alleen die duurde nu korter. Ook dit keer was het eten erg lekker en konden we ons weer prima vermaken met het scherm in de stoel voor ons. Het was een prachtig gezicht toen we eenmaal boven Nieuw-Zeeland vlogen en al bijna gingen landen. We konden de bergen met sneeuw en de heldere blauwe riviertjes en meertjes goed zien. De landing was iets minder....dit keer was het wel een harde landing. Eenmaal uit het vliegtuig gestapt zijn we doorgelopen naar de paspoortcontrole. We hadden tijdens de vlucht een formulier met vragen wat je mee hebt en wat je komt doen in Nieuw-Zeeland al ingevuld. Spannend was het wel als je weet wat er kan gebeuren met je bagage en de passagiers na het kijken van "Border Security". Maar wij hadden alles netjes aangegeven en wisten al wat wel en niet toegestaan was dus bij ons deden ze niet moeilijk en waren ze erg makkelijk. Toe we na de derde controle eindelijk de schuifdeuren door mochten hadden we Raeline en Hans al snel ontdekt. Hans had een grapje uitgehaald en zijn Ajax-shirt aangetrokken. Dus wij zeiden voor de grap...."kom we gaan weer terug naar Nederland" en draaiden ons om en liepen de andere kant uit. Na het leuke wederzien van Hans en Raeline zijn we in de auto gestapt en even door Christchurch gereden waar in 2011 een zware aardbeving is geweest. Op veel plekken stond geen gebouw meer omdat het al compleet ingestort was of zodanig beschadigd dat slopen en opnieuw bouwen goedkoper dan repareren was. Ook enkele onvervangbare oude kerkjes waren ernstig beschadigd en mogen, tot dat ze gesloopt of toch opgelapt worden ivm instortingsgevaar, niet gebruikt worden. De overheid heeft zoveel schade dat er te weinig geld is om alles op te knappen. Heel indrukwekkend. Daarna hebben we in een winkelcentrum even wat gegeten en gedronken en zijn we door naar Temuka gereden. De woonplaats van Hans en Raeline en waar hun prachtige huis staat. Ze hebben een schitterende tuin met mooie planten en een kas met groentes en een moestuintje. Alles word goed door ze onderhouden en ze zijn gek op tuinieren. De binnenkant is ook erg mooi en ruim. Mien heeft de eerste wasjes gedraaid. Nu hebben we weer schone kleren genoeg. We zijn ook nog even langs het landstuk van André gereden waar hij graan en aardappelen verbouwd en in een klein huisje woont. Gaaf om te weten dat hij op zijn 20e zo'n groot stuk land heeft gekocht. Zijn moeder zegt ook dat hij altijd al boer wilde worden. Daarna hebben we heerlijk "roast beef" met groenten gegeten. Deels van de aardappelen van André en deels uit de moestuin van Raeline. Ook hebben we Ineke gezien na het eten want die kwam ook even langs. Niet lang na het eten zijn we gaan slapen want Jantje en Mien waren erg moe. We hebben de klok rond geslapen en Jantje zelfs iets langer. Mien heeft eerst even met Raeline nog wat kleine boodschapjes gehaald bij de lokale buurtsuper. Daarna hebben we heerlijk ontbeten nog even wat voor ons zelf gedaan en geluncht. Daarna zijn we de jongste broer van oma Winkelman gaan opzoeken die ook ooit uit Nederland geëmigreerd is naar NZ. Ook zijn vrouw Sonja. Leuk was het om te weten dat Sonja geboren en getogen Leidschendammer is. Mien is ook op gegroeid in Leidschendam. Ze hebben een erg schattig mopshondje rondlopen. Na dit bezoek zijn we naar Timaru gegaan. Daar hebben we een klein beetje gewinkeld en even langs het strand gewandeld. hier heeft Mien haar eerste stapjes in de "Great Pacific Ocean" gezet. Hier zitten normaal gesproken ook pinguïns maar die waren nu niet te zien. Die komen meestal 's morgens en ' s avonds tevoorschijn. Ze zitten daar nu ook midden in het broedseizoen.  Na het bezoek aan Timaru was het tijd om thuis te gaan BBQ-en. De broer van Raeline en zijn vrouw waren er ook en ook Ineke. Later kwam ook André en hebben we een leuke foto gemaakt. We hebben heerlijke worstjes en groenten en brood gegeten. Een ook lamsvlees. Mien heeft weer gevulde champignons gemaakt en die vond iedereen erg lekker. Die moet ze de volgende keer weer maken. Gert-Jan heeft zijn Feyenoordvlag opgehangen om Hans terug te pesten en samen zijn ze er voor gaan staan op de foto. Hans met een Ajaxshirt en Jantje met een Feyenoordtrui. Daarna hebben we een kaarsje op een taart aangestoken en gezongen voor Hans want hij is morgen echt jarig. Maar morgen gaan we naar Kaikoura om echte walvissen, dolfijnen, albatrossen, zeehonden en pinguïns te gaan bekijken. Nu gaan we weer slapen want we zijn ontzettend moe en moeten er morgen zeer vroeg uit zodat we op tijd in Kaikoura zijn.